Gelukkig hebben we de foto's nog

De eerste indrukken van Korea hebben we binnen, we hebben de eerste stedentrip (Seoul) er weer op zitten en zijn inmiddels onderweg naar Busan, in het zuiden van Zuid Korea. Je zou verwachten dat Korea erg op Japan lijkt, dat was ten minste onze verwachting. Dat klopt voor een deel ook wel; Korea is hip, modieus en met mooie architectuur. Aan de andere kant is het ook nog wel vies, vreemd en deels armoedig. Dat voelt wel vreemd vertrouwd, en doet een beetje terugdenken aan andere landen die we hebben bezocht in Zuid Oost Azië. In eerste instantie lijkt Korea wel een beetje op het moderne China, hoge gebouwen, weinig getoeter met veel zwervers. Zuid Korea heeft in de afgelopen 40 jaar een enorme economische en technologische groei doorgemaakt en dat zie je ook terug in het straatbeeld. Alleen als je door de steegjes kijkt zie je de armoedige en vervallen huisjes nog wel terug. Officieel is het land nog wel in oorlog met Noord Korea, in de metro met gratis wifi en verwarmde/gekoelde stoelen (afhankelijk van de tijd van het jaar) komen dus nog wel voorlichtingsfilmpjes voorbij over wat te doen bij een chemische of biologische aanval.

De eerste dag hebben we een bezoek gebracht aan het War Memorial Museum. Dit museum geeft een goed beeld van de verschillende oorlogen die Korea in de recente geschiedenis heeft meegemaakt, van de Japanse bezetting, WO2 en de Koreaanse oorlog tot en met de splitsing in Noord en Zuid.

De tweede dag stond de Seoul Tower op het programma, een communicatie- en observatietoren van 237 meter hoog op een heuvel, daarmee het hoogste punt van Seoul. Op dat moment ervaarden we wel een twijfelachtige primeur, we konden voor het eerst de express bus niet vinden die ons naar de toren zou moeten brengen.. Via een omweg zijn er toch gekomen en dat was maar goed ook; 29 graden is wel wat warm om de heuvel op te lopen.

Korea is het land van gemiddelden, niemand wil te veel opvallen maar wil wel voldoen aan het schoonheidsideaal. Om dat te bereiken is Zuid Korea volgens de schatting is het land met de meeste plastisch chirurgische ingrepen per hoofd van de bevolking per jaar, z’n beetje één op de drie vrouwen heeft hier plastische chirurgie ondergaan (volgens de boekjes, we hebben dit niet zelf uitgezocht..). Busan schijnt daarbij de plastisch chirurgie hoofdstad van Azië te zijn, waar mensen uit alle omliggende landen heen komen om iets aan zichzelf te laten verbouwen. Het is dan ook vrij gebruikelijk om periodiek nieuwe identiteitsbewijzen aan te schaffen, omdat mensen totaal niet meer lijken op hun oude pasfoto’s. Dit alles gaat dan wel weer gepaard met de technologische vooruitgang en perfectionisme zoals je dat alleen in deze landen (Japan en Korea) ziet, een ooglidcorrectie duurt bijvoorbeeld ongeveer 15 minuten.. Nu hebben we nog wel een paar minuten over, wees dus niet verbaasd als we straks niet meer lijken de foto’s in onze paspoorten..